تحصیل،حقی برای همه نیست

۱۳۸۷ آذر ۴, دوشنبه

در روز جهانی کودک، نکته قابل توجه و تاملی در جشن هایی که به مناسبت این روز در مدارس، مهدکودک ها و حتی ارگان های دولتی دیده می شد، شعاری بود بر گرفته از بیانیه جهانی حقوق بشر که در آن بر حق تحصیل تمامی اقشار، به دور از تفاوت های رنگی، نژادی، اعتقادی و ... اشاره می کرد.

اما از زمان روی کار آمدن دولت مهرورز، و به ویژه از ابتدای سال تحصیلی 1385، این حق اولیه افراد به صورت گسترده نادیده گرفته شد، و با عنوان دلایل مختلف مانند، عدم صلاحیت عمومی، ستاره دار کردن دانش جویان در کنکور مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، احکام سنگین کمیته های انضباطی، جلوگیری از ثبت نام اقلیت های دینی و مذهبی و ... این حق اولیه از بسیاری از دانش جویان این کشور گرفته شد و در سال جاری با اجرای گسترده تر طرح هایی مانند بومی سازی، تفکیک جنسیتی و ... بسیاری دیگر از دانش آموزان و دانش جویان این کشور را به طور کامل و یا به طور نسبی از تحصیل باز داشت.

از سال 85 و با شروع کار دولت نهم، بسیاری از دانش جویان مقطع کارشناسی از تحصیل در مقاطع بالاتر به دلیل فعالیت های صنفی، سیاسی و حقوق بشری خود بازماندند و هر سال با عناوین گوناگون از قبیل ستاره دار شدن، عدم احراز صلاحیت عمومی و ... از ثبت نام آن ها در دانشگاه ها جلوگیری شد. اما با جدی تر شدن این طرح و با شدت گرفتن برخورد دولت نهم با هرنوع صدای مخالف به ویژه در دانشگاه ها، با صدور احکام گوناگون انضباطی از سوی مسئولین منتصب دولت، بسیاری دیگر از دانشجویان به صورت موقت از تحصیل بازماندند.

بر اساس بند 26 بیانیه جهانی حقوق بشر، هر شخص با هر عقیده و با هر رنگ، نژادو زبان حق تحصیل دارد. در این بند متذکر می شود که آموزش و پرورش، و دست كم آموزش ابتدايي و پايه، بايد رايگان باشد و آموزش ابتدايي اجباري است. و در ادامه بیان می دارد که دست يابي به آموزش عالي بايد با تساوي كامل براي همه امكان پذير باشد تا هركس بتواند بنا به استعداد خود از آن بهره مند گردد.

اما با اجرای طرح بومی گزینی و تفکیک جنسیتی که به صورت گسترده در کنکور سال 87 اجرا شد، بسیاری از استعدادهای کشور تنها به واسطه دوری از دانشگاه های معتبر کشور نتوانستند در این دانشگاه ها راه یابند و دولت نیز در جواب اعتراض این جمعیت کثیر، با استفاده از قدرت خبر رسانی خبرگزاری ها و نشریات دولتی، اعم از روزنامه، رادیو و تلوزیون سعی در دیگرگون جلوه دادن این مساله کرد و بسیاری از مردم که از این واقعیت به دور هستند و دسترسی به رسانه های آزاد و به خصوص اینترنت ندارد، تنها بر اساس دروغ پراکنی های رسانه ها، این عده از قشر فرهیخته کشور را همانند اراذل و اوباش فرض کرده و حق را دیگر بار به دولت دادند و دولت مردان نیز با سیاه نمایی و تزویر، عامه مردم را فریب داده و به سمت خود کشیده اند.

در بخش دوم بند 26 بیانیه جهانی حقوق بشر، به قسمتی دیگر از حقوق اولیه انسان ها در زمینه آموزش اشاره شده است، در این بند آمده است:

هدف آموزش و پرورش بايد شكوفايي همه جانبهء شخصيت انسان و تقويت رعايت حقوق بشر و آزاديهاي اساسي باشد. آموزش و پرورش بايد به گسترش حسن تفاهم، دگرپذيري و دوستي ميان تمام ملتها و تمام گروههاي نژادي يا ديني و نيز به گسترش فعاليتهاي ملل متحد در راه حفظ صلح ياري رساند.

اما عناوینی مانند اسلامی کردن دانشگاه ها و جلوگیری از ورود اقلیت های مذهبی و دینی و به ویژه بهاییان به دانشگاه، حق تحصیل آزاد را از بسیاری از هم وطنان ما می گیرد و حضور دین و مذهب را نه تنها در دولت که در فضای آزادی مانند دانشگاه نیز می توانیم مشاهده کنیم.

این نادیده انگاری از حقوق اولیه انسانی و به ویژه حق تحصیل نه تنها به بدنه جامعه بلکه به بدنه قدرت نیز آسیب می رساند، زیرا زمانی دولتی می تواند بر پایه دموکراسی بنا شود، که مردم آن جامعه به حداقلی از درک اجتماعی رسیده باشند و بتوانند تفاوت های علمی میان واقعیات را تمییز دهند. اما در صورتی که جامعه از این حق اولیه محروم شود، قدرت نه تنها از سیستم دموکراسی و آزادی خواهی دور می شود بلکه به سمت استبداد نهان پیش می رود که در آن زمان آگاه سازی جامعه کاری بسیار دشوارتر از امروز خواهد بود.

اما در این بین نقش دانشگاه و دانش جو، از دیگر اقشار جامعه بیشتر حس می شود، دانش جو که به عنوان ذهن آگاه و بیدار جامعه و دیده بان حقوق مدنی در جامعه است و می تواند به صورت علمی به تشریح مسایل بپردازد، باید با درنظر گرفتن تمام جنبه های این واقعه شوم که در حال رخ دادن است با استفاده از روش های مسالمت آمیز مقابله کن

 

Read more...

بازنگری وقایع دانشگاه زنجان

۱۳۸۷ آبان ۱, چهارشنبه

می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب

چون نیک بنگری همه تزویر می کنند

دلایل زیادی برای مطرح کردن دوباره فاجعه زنجان وجود دارد، هر چند که سعی شد، پس از اطمینان از پیگیری قضایی عمل قبیح معاون دانشجویی دانشگاه، این ننگ را بیش از پیش آشکار نکنیم. اما می بینیم که با گذشت زمانی کوتاه از پایان تحصن، موج برخوردها با این حرکت، باعث شد، بار دیگر، واقعه یا بهتر است همان بگوییم، فاجعه بر سر زبان ها بیافتد. اما اینکه تا کی مسئولین امر می خواهند برای عوض کردن سمت و سوی جریان و دیگر گون نشان دادن مسائل پاسخ گو نباشند، جواب مشخصی ندارد شاید تا زمانی که افراد صاحب منسب را نتوان برپای میز قضاوت عادلانه نشاند، ادامه خواهد داشت و شاید از این روست که سخنان ضد و نقیض هیچ مسئولی مورد بازخواست قرار نمی گیرد و اکنون که تنها دو ماه از آن فاجعه می گذرد، هر کس بر اساس تحلیل های شخصی، سخنان خود را تغییر می دهد بدون ترس از اینکه زمانی مورد سوال قرار گیرد.

در این میان، سخنان ضد و نقیض، دکتر نداف، ریاست دانشگاه زنجان، گل محمدی، دادستان شهر زنجان، فیوجی، مدیر روابط عمومی دانشگاه زنجان و همینطور دکتر زاهدی، وزیر علوم هر روز در رسانه ها پخش می شود و هیچ کس جرات نمی کند که دلیل تغییر نظر آن ها را بپرسد و حتا امروز که به طور محرز پرونده سازی و سناریو سازی در رابطه با دانشگاه زنجان را آغاز کرده اند، هیچ مسئولی زبان به سخن نمی گشاید مگر به صورت سریالی، مصاحبه هایی انجام می دهند که اگر هماهنگ شده نباشد، بدون زمینه فکری هم نیست. و این مطلب را زمانی می توان بهتر متوجه شد که این مصاحبه ها، بیانیه ها و نظرات را بر اساس تاریخ در کنار یکدیگر قرار دهیم. اما باید سوال کرد که حذف اساتید دگر اندیش به بهانه های مختلف و بیان اینکه باید به جای این استادان، اساتیدی متعهد در دانشگاه ها تدریس کنند، نتیجه ای جز انتصابی شدن مسئولین دارد. شاید از همین روست که هیچ کس، نمی خواهد در دفاع از همفکر و همراه خود عقب بنشیند و این گونه فساد ها را بپذیرد.

اما برای روشن تر شدن مسائل، مصاحبه ها، بیانیه ها و اخبار مرتبط با دانشگاه زنجان که نشان دهنده موضع افراد ذکر شده در مورد این حرکت است را بر اساس تاریخ گرد آورده ام:

- شروع تحصن، 25/3/87

- شروع سناریو سازی و ارتباط دادن تحصن دانشگاه زنجان با عوامل خارجی توسط نشریات و خبرگزاری های حامی دولت از جمله، روزنامه کیهان و خبرگزاری فارس

- بیانیه بیسج دانشجویی مبنی بر اعلام فساد اخلاقی دکتر مددی به رئیس دانشگاه، روزنامه موج بیداری زنجان

- عذر خواهی رسمی دکتر نداف ریاست دانشگاه زنجان: “از خدا و شما دانشجویان عذر می‌خواهم و امیدوار هستم که با حمایت شما و حمایت همه اقشار دانشگاه مانع از تکرار اینگونه اتفاقات شویم.” ، 28/3/87

عذر خواهی رسمی دکتر نداف از دانشجویان، به معنی پذیرش گناه کاری معاون وی است

- امضا قطعنامه پایانی تحصن، میان نماینده دانشجویان و دکتر نصیری نماینده شهر زنجان، 28/3/87

یکی از بندهای قطع نامه پایانی، عدم برخورد با متحصنین، چه به صورت انضباطی و چه به صورت قضایی بود.

- پایان تحصن، شامگاه 28/3/87

با پایان تحصن، موضع گیری مسئولین آغاز شد و برخورد با واقعه زنجان در فاز جدیدی قرار گرفت

- وزیر علوم:فیلم واقع زنجان، غیر شرعی و اشاعه فحشا بود! و تهدید به بازداشت دانشجویان و برخورد با آنان، ایسنا، 29/3/87

- دادستان زنجان ارتباط ناصحيح عاملان حادثه دانشگاه زنجان را محرز اعلام كرد، خبرگزاری فارس، تاریخ 30/3/87

- دیدار دانشجویان دانشگاه زنجان با آیت الله بیات زنجانی و اعلام حمایت ایشان از حرکت دانشجویان، آیت الله بیات زنجانی: "عمل خلاف معاون دانشگاه در محیط دانشگاه مانند عمل خلاف یک روحانی در مسجد است، من نمی توانم با خودم بگویم سهوی اتفاق افتاده، خطای این فرد یا افرادی در این سطح اگر هم سهواً انجام شده باشد، درحکم عمد است و باید بصورت عمد با وی برخورد شود. پرده پوشی کردن و گذشتن از کنار مسائل اینچنینی، تجاوز به حریم امت و ملت است و این را هیچ کسی نخواهد پذیرفت." 6/4/87

- پایان امتحانات دانشجویان و تعطیلی کامل دانشگاه و خروج کامل دانشجویان از خوابگاه ها دانشگاه، 11/4/87

- وزیر علوم در 11 تیر ماه در جمع خبرنگاران عنوان کرد: ممکن است کل داستان دسیسه باشد

بیانات وزیر علوم بعد از پایان امتحانات دانشجویان و خروج دانشجویان از دانشگاه، فاز جدید برخوردها را نوید داد

- بازداشت پیام شکیبا، آرش رایجی، حسن جنیدی، 18/4/87

- ادعای جاری شدن صیغه محرمیت میان دانشجوی قربانی حادثه و دکتر ممدی توسط گل محمدی، دادستان زنجان، ایسنا، 7/5/87

- بازداشت بهرام واحدی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان در شهر تبریز و در منزل پدری ایشان، 16/5/87

- اعلام آزادی دکتر مددی توسط دادستان زنجان و همچنین اعلام احتمال بازداشت سایر دانشجویان، ایسنا، 17/5/87

- بازداشت سورنا هاشمی، عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان، 22/5/87

- جمال انصاري، رئيس كل دادگستري استان زنجان، با مقصرين و مسببين اتفاقات دانشگاه زنجان برخورد خواهد شد. ایسنا، 22/5/87

- اعلام رای هيأت بدوي انتظامي رسيدگي به تخلفات اساتيد دانشگاه توسط فیوجی، مدیر روابط عمومی دانشگاه زنجان، مبنی بر اخراج دکتر مددی از دانشگاه زنجان ، ایسنا، 23/5/87

- فیوجی: بر اساس اظهار نظر دادستان زنجان ،‌معاون سابق دانشجويي اين دانشگاه ، عمل خلاف شرعي مرتكب نشده اما عمل خلاف شأن و منزلت مقام استادي و جايگاه معاونت دانشجويي و فرهنگي صورت پذيرفته است. ایسنا، 23/5/87

- فیوجی: با تعداي انگشت شمار از دانشجويان كه اقدام به طراحي و اجراي سناريوي حوادث اخير با همكاري افرادي از بيرون دانشگاه نموده اند ، صرف نظر از حضور يا عدم حضور در تحصن ، شديداً برخورد خواهد شد ، چرا كه آنها آبروي دانشگاه ، استان و كشور را به بازي گرفته و آب به آسياب دشمنان انقلاب ريخته و به نوعي اشاعه فحشاء نموده اند. طراحان سناريوي حوادث اخير دانشگاه زنجان در راستاي نيات خود به دختر دانشجوي اين حادثه ، اطمينان داده بودند كه فيلم تهيه شده در اختيار رياست دانشگاه قرار خواهد گرفت ، در حالي كه اين فيلم سر از سايت ها و رسانه هاي خارجي در آورد و از اين طريق آبروي دانشجويان و اساتيد به بازي گرفته شد. همچنین رئیس دانشگاه هیچ ایسنا، 23/5/87

بر اساس این روند احتمال ادامه بازداشت ها وجود دارد که بر همین اساس باید راه کار های مناسبی برای برخورد با این بازداشت های امنیتی ترتیب داده شود. زیرا آزاد کردن دکتر مددی و شکایت وی و همسرش از دانشجویان دانشگاه زنجان، نشان دهنده ی تبره او از اتهامات وارده است. اما آنقدر مدارک در این باره مستند است که سعی می کنند با جا به جا کردن جای متهم و شاکی این پرونده را به نفع معاون انتصابی دانشگاه تمام کرده و راه را برای فشار هر چه بیشتر بر دانشجویان باز کنند تا مبادا گزندی به دیگر مسئولین انتصابی درسایر دانشگاه های کشور وارد شود.

 

Read more...

جنبش دانشجویی یا واکنش دانشجویی

۱۳۸۷ مهر ۱۴, یکشنبه

سوالی که باید در این باره زمانی به آن اندیشید این است که آیا می توان عنوان "جنبش دانشجویی" را بر فعالیت های اخیر دانشجویی نهاد یا نه؟

شاید در ابتدا این سوال کمی کوته فکرانه به نظر رسد اما زمانی که به بطن موضوع بیاندیشیم، می بینیم که سوالی است که باید بسیاری پیش تر مطرح می کردیم و شاید لازم بود که حد و مرز فعالیت های دانشجویی را مشخص کرد که هر نوع فعالیت و عکس العملی در دانشگاه جنبش دانشجویی تلقی نشود. جنبش دانشجویی را شاید بتوان عنوان فعالیت های دانشجویی پیرامون مسائل، سیاسی، اجتماعی، مدنی، فرهنگی و حقوق بشری دانست، که البته در ایران باید بعد سیاسی آن به دلیل مشکلات سیاسی که گریبان گیر کشور است بیشتر توجه کرد.

اما فعالیت های اخیر دانشجویان، به خصوص دو تحصن از سه تحصن بزرگ سال جاری که در دانشگاه های سهند تبریز و زنجان، انجام شد را نمی توان در زمره جنبش دانشجویی گنجاند. زیرا این تحرکات، هر چند دانشجویی بود، اما در واکنش نسبت به توهین و زیر سوال بردن هویت انسانی دانشجویان مطرح شد، نه برای پیش برد سطح فرهنگی، سیاسی جامعه. به همین دلیل هر چند این فعالیت های دانشجویی را بتوان از بزرگترین و کارامد ترین تحرکات دانشجویان در سال های اخیر دانست اما نباید این نوع تحرکات جایگزین واقعیت جنبش دانشجویی شوند. . البته این گونه برداشت نشود که این نوع حرکت ها، هیچ نوع کمکی به جنبش دانشجویی نمی کند و یا باعث عقب رفت این جنبش می شود. این تحرکات، می توانند زمینه ساز ذهنی و تمرین عملی برای دانشجویان باشند، تا بتوانند جنبش دانشجویی را اصولی تر و پویا تر پیش ببرند.

در ایران، به دلیل بسته بودن فضای سیاسی و نا آگاهی جامعه و عدم وجود رسانه های آزاد و از همه مهم تر، مشکلات اقتصادی، تنها واحدی که می تواند به عنوان یک واحد پویا و فعال در زمینه سیاسی فعالیت کند و آگاهی رسانی اصولی و علمی انجام دهد، دانشگاه است. زیرا همین دانشجویان، فردا در جامعه قدم می گذارند و جامعه را می سازند و از این روست که اگر به جنبش دانشجویی به عنوان زیر ساخت تمام فعالیت های سیاسی جامعه نگاه شود، نه تنها دور از واقعیت و بزرگ بینانه نیست، بلکه می توان پنداشت واقع بینانه به موضوع نگاه شده است. شاید از همین روست که سعی شده است با فشار بر دانشجویان در زمینه های گوناگون، مانند مشکلات صنفی از حرکت دانشجویان به سمت آگاه سازی سیاسی و اجتماعی جلوگیری شود تا به این طریق، هر چند مقطعی و کوتاه، ذهن این قشر نیز معطوف به مسائل روزمره شود.

اما تاریخ اثبات کرده است، که جریان های رونده مانند دانشگاه، هرگز در چنین شرایطی سکوت نخواهد کرد و بسیار سریع تر از هر بخش دیگر جامعه از روزمرگی دوری می جویند. یکی از دلایل آن وجود دانشجویان با افکار، اهداف و آرمان های گوناگون است که زمانی که در تعامل با یکدیگر قرار می گیرند، باعث شکسته شدن مرزهای فکری شخصی می شود و افکار از سطح شخصی عبور کرده و به دغدغه های اجتماعی می رسد. البته این مسئولیت سنگینیست که بر دوش جنبش دانشجویی گذارده شده است، زیرا عامه ی جامعه نیز با تکیه بر دانشگاه و دانشجو به عنوان قشر فرهیخته جامعه حرکت می کنند و هر حرکت غلط در این جنبش می تواند باعث بدبین شدن افراد شود که نتایج سوء آن، نیاز به زمان و پروسه ای بسیار طولانی دارد.

از سوی دیگر در حکومت های تمامیت خواه، که حزبی واقعی وجود ندارد، این فشار بر جنبش دانشجویی دو چندان می شود. زیرا تنها گروه باقیمانده که می توانند به واسطه چتر حمایتی جامعه دانشگاهی کم هزینه ترین حرکت ها را انجام دهند همین دانشجو است و همانطور که در چند سال اخیر نیز شاهد بودیم، کم هزینه ترین فعالیت های سیاسی در کشور(به جز مواردی بسیار محدود) و در عین حال تاثیر گذارترین آن ها را دانشگاه انجام داده است که تاثیر آن را می توان در تار و پود جامعه دید. دلیل دیگر تاثیر گذاری جنبش دانشجویی، عدم پیروی از ایدئولوژی و یا روندی خاص است، به همین دلیل اکثریت جامعه پذیرای این تحرکات هستند، اما تحرکاتی که با ایدوئولوژی های خاص انجام می گیرد، در جامعه گاهی بیش از موافقان خود مخالفانی دارد و هر چند آن حرکت ها بسیار عظیم تر و پر هزینه تر از فعالیت های دانشجویی باشد، با این حال تاثیر بسیار کمتری در اقشار گوناگون می گذارد.

اما اکنون می توان به واسطه همین تحرکات، آگاه سازی در سطح دانشگاه را بالا برد، این آگاه سازی با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری، بیشتر نمو پیدا می کند و می توان شاهد تصمیم گیری های عاقلانه تری در سطح جامعه برای بررسی انتخابات شاهد بود.

 

Read more...

وقایع اخیر زنجان، برد یا باخت

۱۳۸۷ مرداد ۶, یکشنبه

تحصن اخیر دانشجویان دانشگاه زنجان، بازتاب گسترده ای چه در داخل و چه در خارج از کشور داشت و شاید یکی از دلایل آن، فیلم تهیه شده توسط دانشجویان از صحنه ورود به دفتر معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه بود که خشم جامعه را بیش از پیش برانگیخت. این در حالی است که مشابه این واقعه در دانشگاه های دیگر نیز اتفاق افتاد اما به دلیل مستند نبودن این وقایع و نبود مدرک کافی برای ارائه به جامعه فراموش شده است اما واقعه دانشگاه زنجان همیشه در ذهن ها باقی می ماند و جای هر گونه سرپوش گذاری و یا سعی در فراموشی این واقعه را منتفی می کند. اما این نکته که آیا این تحصن، با پیروزی خاتمه یافته است یا نه، و اصلا آیا نتیجه ای حاصل شده است یا نه، بحثی است که از زمان پایان تحصن ذهن همگان را به خود جلب کرده است و نه تنها افراد خارج از تحصن که حتی خود برگزار کنندگان تحصن نیز به دنبال پاسخ قابل قبولی برای این سوال بوده و هستند و شاید این سوال برای یک تحصن خود جوش کاملا عادی باشد و در دیگر تحصن های خود جوش نیز این سوال بوجود آمده باشد.

بعد از اطلاع چند تن از دانشجویان از فاجعه ای که در دانشگاه و در دفتر معاون دانشجویی در شرف وقوع بود، چند نفر احساس مسئولیت کرده و به دفتر دکتر مددی رفتند و زمانی که با در بسته و قفل شده دفتر مواجه شدند، با در نظر گرفتن شرایط و خطرات ناشی از آن، در دفتر را شکانده و دختری بی گناه را از چنگ هوس یک مدیر نجات دادند. اما تحصن آنقدر غیر قابل پیش بینی شروع شد، که کنترل از کف بانیان آن نیز خارج شد و سیلی که بیش از 2500 تن از دانشجویان در ساعت 9 شب به راه انداخت، روشن بینی دانشجویان و انزجار آن ها از این فاجعه رخ داده را نشان داد و بعد از حضور رئیس دانشگاه در بین دانشجویان و سخنان ضد و نقیض وی و عدم قبول مستقیم واقعه رخ داده در دانشگاه، تحصن شکل کامل تری به خود گرفت و به نوعی بر همه محرز شد، که حرکت، جنبشی جدی و به دور از احساسات است.

اما مسائله اساسی در این تحصن، خود جوش بودن و بی تجربگی دانشجویان دانشگاه زنجان بود. که در برخی از حرکات، بسیار مفید واقع شد و در برخی مواقع باعث ایجاد حرکاتی با نتیجه نا مطلوب گردید. اما تلاش دولت و رسانه های حامی دولت، برای سرپوش گذاشتن بر این واقعه از روز دوم آغاز شد و تغییر رویه بسیج دانشجویی بعد از حمایت های مکرر، نشان دهنده موضع دولت در قبال این حرکت بود. اما برای افرادی که در تحصن حضور داشتند، واضح است که تحمل و مقاومت دانشجویان در این تحصن مثال زدنی است.

اما نتایج بدست آمده از این تحصن نیزقابل ذکر است، و شاید مهمترین آن ها، آشنایی بیش از 6000 دانشجو، به حقوق خود بود. حقوقی که تا آن زمان نه اطلاعی از آن داشتند، نه سعی در یافتن آنها کرده بودند. اما با این واقعه بسیاری متوجه شدند که دانشگاه، تنها محلی برای درس خواندن نیست، بلکه دانشگاه، مهمترین محل برای ساخت جامعه است و یکی از قوی ترین و تاثیر گذارترین نهاد های جامعه به شمار می رود.

اما حسن مددی، به قید وثیقه آزاد شده است. مساله، آزادی و یا عدم آزادی وی نیست، زیرا هر جرمی، مجازاتی دارد و باید رویه قانونی آن طی شود. مساله اساسی و نگرانی دانشجویان، عدم برخورد با این استاد خاطی و سرپوش گذاشتن دوباره، برای حفظ منافع دولت است و ترس از تکرار آزادی امثال سردار زارعی. و این در حالی است که شایعاتی مبنی بر دستگیری دختر قربانی حادثه شنیده می شود، و هیچ فرد آگاهی حاضر به پاسخگویی درباره وضعیت و سرنوشت این دختر دانشجو نیست. اما باید منتظر ماند و مانند همیشه بیدار بود، که آیا این بخش نیز جزئی از روند دادگاه به شمار می رود و یا تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر این واقعه است و این مسئله تنها با زمان و پیگیری روشن می شود. اما مسئله مهم، شروع دوباره دانشگاه ها در کمتر از دو ماه دیگر است. زمانی که دانشجویان بعد از یک حرکت مهم، مدت زمانی را به فکر فرو رفته اند، و با خود به جوانب مختلف حرکت خود فکر کرده اند و اکنون با ذهنی روشن تر و بازتر به دانشگاه باز می گردند که این خود نقطه قوتی برای جنبش دانشجویی و ادامه حرکات دانشجویی محسوب می شود. پس این برای هر دو طرف این واقعه، یعنی هم دانشجویان و هم حاکمیت بهتر است که به طور کامل به این پرونده رسیدگی کند و بار دیگر اطمینان جامعه دانشگاهی را برانگیزد در غیر این صورت، هیچ قدرتی نمی تواند جلوی تفکر پویای جامعه دانشجویی بایستد و تاب آورد زیرا این جنبش های دانشجویی نه برای بدست آوردن قدرت و اهداف سیاسی مطرح می شود، بلکه برای احقاق حقوق جامعه و تصحیح کج تابی های دولت و دولت مردان است که در صورت توجه به آنها می توانیم انتظار جامعه ای پویا، آزاد و رو به رشد را داشته باشیم.

Read more...

جنبش دانشجویی و تولدی دیگر

۱۳۸۷ تیر ۱۸, سه‌شنبه

اتفاقات اخیر دانشگاه زنجان، شاید یکی از جنجالی ترین اتفاقات در دانشگاه های کشور بعد از 18 تیر 78 بوده است. دانشگاهی که با تغییر مدیریتش به یک پادگان نظامی شبیه شده بود تا یک دانشگاه؛ ناگهان برخروشید و تمام خواسته های بحق خود که چند سال در گلو خفه کرده بود فریاد زد و تفکر مقدس بودن مدیریت دانشگاه را شکست و باعث شد برای اولین بار رئیس دانشگاه که حتی حاضر به ملاقات با دانشجویان نبود، از همین دانشجویان عذر خواهی کند.

این اتفاقات در پی انتصابی شدن روسای دانشگاه ها و در پی آن انتصابی شدن معاونین و مقام های ارشد دانشگاه ها در چندین نقطه از ایران دیده شد. از دانشگاه سهند تبریز تا تربیت معلم تهران و در آخر دانشگاه زنجان. این اتفاقات همچنین سکوت چند ساله جنبش دانشجویی را شکست، سکوتی که با روی کار آمدن دولت نهم بسیار مشهود شده بود. بار دیگر دانشجویان به یاد آوردند که مهمترین نهاد جامعه سازند و مهم ترین رکن در شکل دادن تفکر جامعه و از همین روست که مورد توجه قرار می گیرند و باید از این توجه به بهترین شکل استفاده کنند. و می توان از نشانه های این آگاهی، ادامه تحسن های صنفی در دیگر دانشگاه های کشور مانند دانشگاه مازندران را نام برد.

اما نتیجه این اعتراض ها چه باید باشد، مطلبیست که به سادگی نمی توان به آن پاسخ داد. سال جاری را باید سال زنده شدن دوباره دانشگاه نامید، سالی که در سه ماهه اول خود، مهمترین رخداد های تاریخ دانشگاه را به خود دیده است و از همین روست که عقب نشینی دولت را می توان بسیار مشهود دید، عقب نشینی که بی هزینه برای جنبش دانشجویی نیست ولی می توان امیدوار بود قدری از فشار وارده بر دانشجویان و دانشگاهیان کاسته شود.

اما وقایع دانشگاه زنجان، ضربه زیادی به سیستم دولتی وارد کرد، دولت با شانتاژ خبری در روزنامه ها و خبرگزاری های وابسته و وزیر و دادستان سعی در دیگرگونه جلوه دادن این واقعه دارد تا از طریق فشار بر افکار عمومی این جنبش را محکوم کند. اما مقاومت دانشجویان و پشتیبانی تمام گروه ها و فعالین مدنی و حقوق بشر، تا حد زیادی توانسته است باعث جلوگیری از بد جلوه دادن واقعیات شود.

اما دیگر دست آورد این تحصن در دانشگاه زنجان، مطلع شدن دانشجویان از بسیاری از حقوق اصلی خود بود، حقوقی که تا آن زمان هیچ کدام به آن اعتقاد نداشتند، حق انتخاب و انتقاد، چیزی که مدت ها بود در دانشگاه دیده نمی شد، و رئیس دانشگاه، دانشگاه زنجان را همانند دانشگاه امام حسین پادگانی نظامی فرض می کرد، و در مقابل پرسش رفتارش نشان دهنده این بود که پرسش در ارتش بی معناست. و امروز دانشجویان می دانند که می توانند بپرسند، می توانند بخواهند و حقوق خود را از هر مقامی طلب کنند.

یکی از اتفاقات مهم در زمان این تحصن، بستن در دانشگاه توسط دانشجویان بود که برای اولین بار در تاریخ ایران رخ داده است. این عمل دانشجویان باعث شد، بسیاری از مسئولین به یاد این بیفتند که دانشگاه، یعنی خانه دانشجو، جایی که دانشجو حکمرانی می کند و مدیران تنها نظم وترتیب این خانه را به عهده دارند و این دانشجویان هستند که قوانین این خانه را تعیین می کنند.

این وقایع شاید در کوتاه مدت، پاسخ مطلوبی به دنبال نداشته باشد، اما در بازه ای چند ساله، به طور حتم، سازنده تفکر دانشگاه و جامعه می شود، همانطور که اگرچه در بسیاری از این اعتراضات نامی از 18 تیر برده نمی شود، ولی اعتقاد به 18 تیر را می توان در بین دانشجویان احساس کرد، اعتقادی که همه سعی در مقایسه عمل خود با آن دارند و به نوعی ملاکی برای تعیین کیفیت اعتراض محسوب می شود.

اما باید نتیجه این اعراضات را چند سال دیگر در جامعه دید، جامعه ای که در اثر فشارهای روز افزون چه از نظر اقتصادی و معیشتی و چه از نظر آزادی های مشروع از طرف دولت بر آن وارد می شود و همچنان سکوت کرده است و بغض خود را فرو میخورد تا روزی این بغض سرباز کند و تا آن زمان جنبش دانشجویی، وظیفه ای اساسی دارد، وظیفه اطلاع رسانی عمومی به جامعه، زیرا اگر اطلاع رسانی صورت نگیرد و این بغض به فریاد تبدیل شود، نمی توان فردای خوبی برایش پیش بینی کرد

 

Read more...

جنبش دانشجویی و تولدی دیگر

اتفاقات اخیر دانشگاه زنجان، شاید یکی از جنجالی ترین اتفاقات در دانشگاه های کشور بعد از 18 تیر 78 بوده است. دانشگاهی که با تغییر مدیریتش به یک پادگان نظامی شبیه شده بود تا یک دانشگاه؛ ناگهان برخروشید و تمام خواسته های بحق خود که چند سال در گلو خفه کرده بود فریاد زد و تفکر مقدس بودن مدیریت دانشگاه را شکست و باعث شد برای اولین بار رئیس دانشگاه که حتی حاضر به ملاقات با دانشجویان نبود، از همین دانشجویان عذر خواهی کند.

این اتفاقات در پی انتصابی شدن روسای دانشگاه ها و در پی آن انتصابی شدن معاونین و مقام های ارشد دانشگاه ها در چندین نقطه از ایران دیده شد. از دانشگاه سهند تبریز تا تربیت معلم تهران و در آخر دانشگاه زنجان. این اتفاقات همچنین سکوت چند ساله جنبش دانشجویی را شکست، سکوتی که با روی کار آمدن دولت نهم بسیار مشهود شده بود. بار دیگر دانشجویان به یاد آوردند که مهمترین نهاد جامعه سازند و مهم ترین رکن در شکل دادن تفکر جامعه و از همین روست که مورد توجه قرار می گیرند و باید از این توجه به بهترین شکل استفاده کنند. و می توان از نشانه های این آگاهی، ادامه تحسن های صنفی در دیگر دانشگاه های کشور مانند دانشگاه مازندران را نام برد.

اما نتیجه این اعتراض ها چه باید باشد، مطلبیست که به سادگی نمی توان به آن پاسخ داد. سال جاری را باید سال زنده شدن دوباره دانشگاه نامید، سالی که در سه ماهه اول خود، مهمترین رخداد های تاریخ دانشگاه را به خود دیده است و از همین روست که عقب نشینی دولت را می توان بسیار مشهود دید، عقب نشینی که بی هزینه برای جنبش دانشجویی نیست ولی می توان امیدوار بود قدری از فشار وارده بر دانشجویان و دانشگاهیان کاسته شود.

اما وقایع دانشگاه زنجان، ضربه زیادی به سیستم دولتی وارد کرد، دولت با شانتاژ خبری در روزنامه ها و خبرگزاری های وابسته و وزیر و دادستان سعی در دیگرگونه جلوه دادن این واقعه دارد تا از طریق فشار بر افکار عمومی این جنبش را محکوم کند. اما مقاومت دانشجویان و پشتیبانی تمام گروه ها و فعالین مدنی و حقوق بشر، تا حد زیادی توانسته است باعث جلوگیری از بد جلوه دادن واقعیات شود.

اما دیگر دست آورد این تحصن در دانشگاه زنجان، مطلع شدن دانشجویان از بسیاری از حقوق اصلی خود بود، حقوقی که تا آن زمان هیچ کدام به آن اعتقاد نداشتند، حق انتخاب و انتقاد، چیزی که مدت ها بود در دانشگاه دیده نمی شد، و رئیس دانشگاه، دانشگاه زنجان را همانند دانشگاه امام حسین پادگانی نظامی فرض می کرد، و در مقابل پرسش رفتارش نشان دهنده این بود که پرسش در ارتش بی معناست. و امروز دانشجویان می دانند که می توانند بپرسند، می توانند بخواهند و حقوق خود را از هر مقامی طلب کنند.

یکی از اتفاقات مهم در زمان این تحصن، بستن در دانشگاه توسط دانشجویان بود که برای اولین بار در تاریخ ایران رخ داده است. این عمل دانشجویان باعث شد، بسیاری از مسئولین به یاد این بیفتند که دانشگاه، یعنی خانه دانشجو، جایی که دانشجو حکمرانی می کند و مدیران تنها نظم وترتیب این خانه را به عهده دارند و این دانشجویان هستند که قوانین این خانه را تعیین می کنند.

این وقایع شاید در کوتاه مدت، پاسخ مطلوبی به دنبال نداشته باشد، اما در بازه ای چند ساله، به طور حتم، سازنده تفکر دانشگاه و جامعه می شود، همانطور که اگرچه در بسیاری از این اعتراضات نامی از 18 تیر برده نمی شود، ولی اعتقاد به 18 تیر را می توان در بین دانشجویان احساس کرد، اعتقادی که همه سعی در مقایسه عمل خود با آن دارند و به نوعی ملاکی برای تعیین کیفیت اعتراض محسوب می شود.

اما باید نتیجه این اعراضات را چند سال دیگر در جامعه دید، جامعه ای که در اثر فشارهای روز افزون چه از نظر اقتصادی و معیشتی و چه از نظر آزادی های مشروع از طرف دولت بر آن وارد می شود و همچنان سکوت کرده است و بغض خود را فرو میخورد تا روزی این بغض سرباز کند و تا آن زمان جنبش دانشجویی، وظیفه ای اساسی دارد، وظیفه اطلاع رسانی عمومی به جامعه، زیرا اگر اطلاع رسانی صورت نگیرد و این بغض به فریاد تبدیل شود، نمی توان فردای خوبی برایش پیش بینی کرد

 

Read more...

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP