بازگشت به وبلاگ

دو سالی می شد که وبلاگم را به روز نکرده بودم و اینک پس از دو سال مجددا دست به قلم برده ام و وبلاگم را به روز می کنم. این سکوت دو ساله دلایل بسیاری داشت، اولین دلیل فشار روز افزون بر خانواده ام پس از چندین ماه بازداشت(بخوانید دزده شدن) توسط اطلاعات سپاه پاسداران که نزدیک به ۳ ماه آن در بی خبری کامل خانواده گذشت بود.

اما حالا پس از دو سال دوباره به وبلاگم بازگشتم و می خواستم در این مطلب مقدمه ای شروع کنم بر نگارش دوباره مطالب. البته این دو سال سکوت مزایای بسیاری هم داشت، کتاب هایی که خواندم، فیلم هایی که دیدم، مقالاتی که مرور کردم و ... .

با این همه سعی می کنم هر روز وبلاگم را به روز نگاه دارم و هر از گاهی هم به خاطرات دو سال گذشته گذری بزنم.

اما جا دارد از دوستان بسیاری یاد کنم، حسین رونقی ملکی، سما نورانی، علی ملیحی، علی جمالی،‌عبدالله مومنی و بسیاری دیگر از دوستان که همیشه به یادشان هستم.